Connecting my dots
Ik wil graag een stukje met jullie delen over waarom identiteit zo’n belangrijke rol speelt in mijn leven en hoe het als een voortdurende rode draad door mijn levensverhaal verweven is.
Ouders
De foto’s hieronder vertellen een verhaal dat woorden niet volledig kunnen overbrengen. Mijn grootouders waren analfabeten, afhankelijk van hun dieren en een klein stukje land. Onderwijs, werk en geld waren er niet.
Mijn vader en moeder in ’67 voor het ouderlijk huis.
Mijn grootmoeder (2de van rechts) voor hun huis.
Mijn tante in haar dagelijkse bezigheden.
Integratie
De overgang van die manier van leven naar het leven hier in België was groot. Te groot om te overbruggen. Toch had niemand toen het gevoel dat er iets overbrugd moest worden. Van integratie was toen nog geen sprake.
De school, mijn redding
Gelukkig is hier in België leerplicht. In het dorp waar mijn ouders vandaan komen, was het niet gebruikelijk dat meisjes naar school gingen. De school in België bracht me in verbinding met de Belgische cultuur en gaf me de kans om Nederlands te leren. Gelukkig.
Goed en slecht
Opvoeding geeft ons een idee van goed en kwaad, gebaseerd op de waarden en normen van onze ouders en de cultuur waarin we opgroeien. Helaas was wat in de ene cultuur als goed werd beschouwd, in de andere cultuur als slecht gebrandmerkt. Dit bracht me als kind in verwarring. Veel van wat ik leerde, voelde niet correct aan, zowel niet volgens Turkse normen als volgens Belgische. Dit dwong me om emotioneel afstand te nemen van beide culturen en sterk te vertrouwen op mijn eigen intuïtie.
Eigen weg
Tot mijn 23ste volgde ik de strikte moslimprincipes van mijn ouders, ondanks dat deze niet overeenstemden met mijn eigen innerlijke gevoelens. Maar toen de dreiging van een gedwongen huwelijk realiteit werd, koos ik ervoor mijn eigen pad te volgen en volledig te breken met mijn ouders.
Vrijheid
De vrijheid om te denken, te zijn en te doen is daardoor mijn meest gekoesterde bezit geworden. Hoewel ook hier in het Westen bepaalde normen, waarden en grenzen gelden, is er toch meer ruimte voor individuele vrijheid en expressie.
Gemeenschappelijke kern
Vaak zien we de verschillen tussen culturen, maar als we dieper graven, beseffen we dat we allemaal dezelfde menselijke kern hebben. We zijn mensen, met dezelfde behoeften en gevoelens. Het zijn juist onze levenservaringen die ons uniek maken, en dat is wat ons onderscheidt.
Ubuntu: Verbonden zijn
Het idee van Ubuntu, de Zuid-Afrikaanse filosofie van verbondenheid, resoneert sterk met mij, en ik geloof dat we allemaal deel uitmaken van een groter geheel. Mijn ervaringen hebben mij geleerd dat het koesteren van onze eigen authenticiteit en tegelijkertijd openstaan voor de diversiteit van anderen een grote persoonlijke verrijking is en een krachtige manier om een betekenisvolle verbinding te creëren met de wereld om ons heen.
Vrij zijn en verbonden zijn,
Semaha
