Onderwijs

Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nooit de intentie had om leerkracht te worden. Geen enkel moment heb ik me voorgesteld dat ik ooit voor een klas zou staan, en zeker niet toen ik zelf nog achter de schoolbanken zat. Het was pas op mijn 35ste dat ik besloot om de lerarenopleiding te volgen. Mijn drijfveer? Ik wilde tekenles geven aan kinderen op de kunstacademie, ver weg van de computer, en zag dit eerder als 'ontspanning'. Maar het leven heeft zo zijn eigen verrassingen. Lang verhaal kort: ik belandde in het Tweedekansonderwijs, waar ik computerlessen gaf aan volwassenen. Nu, 15 jaar later, sta ik met een hart vol liefde voor de klas. Het beroep van leraar is een prachtig avontuur gebleken, een pad dat ik nooit had kunnen voorspellen. Met volle overtuiging kan ik zeggen dat leraar zijn het mooiste beroep ter wereld is. In mijn klas